Η παλιά Ενετική πόλη των Χανίων, ένα εξαίσιο δείγμα Ενετικής αρχιτεκτονικής ιστορικής αλληλουχίας 800 ετών, γεμάτη από αναμνήσεις και συναισθήματα που παραμένουν ανεξίτηλα στο χρόνο, διαθέτει, όπως άλλωστε κάθε ιστορική πόλη, το δικό της πραγματικό χαρακτηριστικό γνώρισμα, το Casa Delfino.

Πλοιοκτήτης και καπετάνιος ο ίδιος, διασχίζει τη Μεσόγειο μεταφέροντας αγαθά. Σε ένα από τα ταξίδια του με προορισμό τη Συρία, μεταφέρει φορτίο μπακαλιάρου. Στα ανοιχτά του Κρητικού Πελάγους, μια καταιγίδα τον αναγκάζει να ρίξει άγκυρα στη Γραμβούσα και να αναζητήσει καταφύγιο στο μοναστήρι των Καπουτσίνων.

Το φορτίο του, όχι μόνο δεν χάθηκε αλλά αντίθετα, του επέφερε σημαντικά κέρδη. Χάρη στην εξαιρετική φιλοξενία που του επεφύλαξαν οι ντόπιοι και δεδομένου ότι ο μπακαλιάρος κατέληξε επικερδές φορτίο, αποφασίζει να παραμείνει στα Χανιά και ζητά τη μεταφορά ενός ακόμα φορτίου μπακαλιάρου από τη Μασσαλία. Μαζί με το φορτίο, καταφθάνουν και η σύζυγός του Bianca με τα παιδιά του Pierre και Marguerite.

Όταν η Marguerite φθάνει σε ηλικία γάμου, της προξενεύουν έναν άνδρα από τη Μασσαλία. Έτσι, η Marguerite ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι προκειμένου να γνωρίσει το μελλοντικό της σύζυγο. Όμως οι δρόμοι της θάλασσας είναι απρόβλεπτοι. Ο γοητευτικός Ιταλός καπετάνιος Petro Delfino βρίσκεται στο πηδάλιο του πλοίου. Η καταιγίδα αναγκάζει τον καπετάνιο να αναζητήσει καταφύγιο σε ήρεμα νερά για δύο εβδομάδες. Οι δύο νέοι ερωτεύονται και παίρνουν το δρόμο της επιστροφής για τα Χανιά.

Το νέο ζευγάρι έρχεται να μείνει στο πατρικό σπίτι, το Casa Delfino, που είχε δοθεί στη Marguerite ως προίκα από τους γονείς της. Εκεί στέγασαν την οικογένειά τους και τους έξι απογόνους τους. Ένα από τα παιδιά τους, ο Giovanni, παντρεύεται την Ελένη Σκουλούδη και γεννούν την Marguerite και τον Petro. Όλοι συνεχίζουν να μένουν σε αυτό το σπίτι. Η Marguerite παντρεύεται τον Κλέαρχο Μαρκαντωνάκη και κάνουν τρία παιδιά.

Από τότε, διατηρεί την ίδια μορφή.